با آقا مهدی نشسته بودیم و فیلم ارمغان تاریکی رو میدیدیم

من فقط چند قسمت از این فیلم رو دیده بودم و در جریان کلی ماجراش بودم: (ممکنه روایتم از فیلم دقیق نباشه چون خیلی کلی در ذهنم هست)

اون پسر شخصیت اصلی فیلم از فعالان سازمان مجاهدین خلق بود اما عاشق دختری خارج از سازمان میشه... از قضا دختری در درون سازمان هم به این پسر علاقه مند بود... اما این پسر میره پی اون دختر که با سازمان نبود...

علاقه ی پسر، به نفع سازمان نبود و با اسید ریختن روی صورت اون دختر می خواستن پسر رو از اون علاقه منصرف کنن... دختر وقتی چهره اش رو از دست داد گفت نمی خواد اون پسر دیگه ببیندش... پسر هم توی یه سانحه ساختگی خودش رو به کوری میزنه یعنی وانمود میکنه که کور شده... تا اون دختر رو از دست نده... خلاصه با اون دختر ازدواج میکنه... سالها میگذره در یک اتفاقی اون دختر درون سازمان که به این پسر علاقه داشته متوجه میشه اون پسر این همه سال بینا بوده و وانمود میکرد که کور شده...

حالی که اون دختر سازمان در این سکانس داشته (وقتی فهمید این پسر کور نشده و وانمود به کوری کرد در تمام این سالها، تا اون خانم رو از دست نده) خیلی حال تلخی بود... به وضوح مشخص بود که احساس شکستی که بعد از متوجه شدن این قضیه داشت بیشتر و سنگین تر از احساس شکست سالها پیشش بود که فهمید این پسر به دختری دیگه علاقه منده...