باز هم غمی تازه...
تعطیلات نوروز به همراه جمعی از دوستان همدل و هم درس در معیت استاد راهی شیراز شدیم تا سال تحویل در معیت حضرت شاهچراغ باشیم و چند روزی در شیراز بمونیم و برگردیم...
سه روزی ماندیم و هنوز از قرار ماندنمون چند روزی مانده بود که ناگهان استاد گفتن باید برگردیم دیگر ماندن به صلاح نیست... عده ای گفتن قرارمون بیش از این بود، عجله ای نداریم... باز هم میتونیم بمونیم... استاد گفتن هر کی دوست داره بمونه، من باید برم... تعداد زیادی از دوستان ما در دروازه قرآن اسکان داشتن... همه عازم شدیم برای رفتن... بین راه خبر سیل آق قلا به ما رسید... عده ای از دوستان که پزشک بودن به تبعیت از فرمایش رهبری در یک تیم پزشکی عازم آق قلا شدن و مابقی هر کسی در حد وسعش کمک مالی کرد تا کمکی به هموطنان کرده باشیم...
فردای حرکت، متوجه شدیم در دروازه قرآن شیراز سیل شدیدی آمده و خسارت دلخراشی به جای گذاشت... همه در غم هموطنانمان شریک شدیم و...
و متحیر بودیم که اگر کمتر از یک روز دیگه میموندیم الان معلوم نبود دچار چه مصیبتی شده بودیم...
برای صبر و تسکین عزیزان گرفتار حادثه دعا کنیم... بلا دیدن در شهر غریب، بار مصیبت رو چند برابر میکنه... اکثرا مسافر بودن...
اگر به وجه ظاهری این سیل ها توجه کنم باید بگم بسیاری از این خسارات به خاطر عدم تدبیر مسئولان شهری و استانی و بلکه هم دولتی بوده...
مثلا عکسی دیدم از چند سال پیش دروازه قرآن، دقیقا اینجایی که الان سیل به راه افتاد، بستر رودخانه بوده که پر شده و خیابان شده...
اگر اون عکس درست باشه واقعا این همه ملت قربانی کوته فکری و کج تدبیری مسئولین شدن...
ان شا الله صبح گشایش و فرج نزدیک هست و از این دیو و ددان رها میشیم... به شرطی که از دیو و دد درون رها کنیم خودمون رو...