تبلیغ دین و حقایق به مراتب در این محیط و در بین دوستان و در جامعه ای بیرون از خانواده و اقوام راحت تره...

واقعا.

سلام

کلا آدمیزاد هر چی رشد کنه غریب تر میشه

والا آدم تو خانواده خودشو بتونه نگه داره کلی هنر کرده چه برسه به اینکه بخواد پیامبر قومش هم باشه :)

بله حداقلیه.

انسان صادق بی سیاست به صدق نزدیک نیست ولی صداقت گاهی خودش سیاسته

من اصلا همه فرمایش هام متینه:دی

دقت نکردم
چه طور؟

آره خیلی باکلاس و مودب گفتی:)

با سلام. ببخشید من یه چیزی رو متوجه نشدم. همون وقت که اون مطلب رو خوندم نتونستم خوب بفهممش و به نظرم  یه جورایی با بقیه حرفاتون در تضاده. یا من اینطور برداشت کردم.. 
چند تا پست پایینتر درباره وسعت روحی که لازمه ازدواج صحیحه و میتونه یه معیار مهم برای انتخاب باشه صحبت کردید. الان دارم بر اساس پیش فرضهایی که از اینجا و اونجا دارم سوال میپرسم و همه اش بر اساس نوشته های شما نیست اما در کل گیج شدم.. 

از یه طرف میگید طرف هیچی نداشت عب نداره وسعت روحی داشته باشه.. بعد طرف وسعت روحی هم نداره میگید عب نداره تو پیامبر اون خانواده ای!  الان این کفویته؟!
اصلا درسته؟ طرف با یه آدم بیخود زندگی کنه که ظرفیت روحیش بره بالا؟ که از نسل یه آدم بیخود یه آدم با خود بوجود بیاد؟! این کجاش عدالته؟! اونجا که قرآن میگه زن با ایمان برای مرد با ایمان. زن نیکوکار برای مرد نیکوکار و خیلی جزئی و  مصداقی مثال میزنه چی میشه پس؟! 

در کل نسخه شما هم همون بسوز و بسازه که. این که شد همون حرفای آقای پناهیان که میگه بدبختید؟ بیچاره شدید؟ عب نداره. زندگی یعنی سختی. تو این دنیا بدبختیه که برای مومنین ریخته.. بابا بیخیال. 
من فکر نمیکنم فرمول خدا و اسلام این باشه. منتها علمای ما چون فرمولی که در عصر حاضر به درد آرامش و خوشی دنیا و آخرتمون بخوره رو بلد نیستن و سعی هم نمیکنن که بفهمن یا حلش کنن فقط کلید کردن رو خلق الانسان فی کبد! 
الان اون آیه هایی که خوندم و چون مرتبط با این بحثه هایلایت کردم دقیق یادم نیست. اما خدا خودش تو قرآن میگه لتسکنوا .. در کنار همسری که خدا آفریده باید به سکینه و آرامش رسید. با فرمول شما که یا صحنه جنگه یا شطرنج و مارپله!  تو قرآن میگه آدمهایی که نه ترسی دارند و نه اندوهگین میشن.. میگه خیر الدنیا و الاخره.. آتنا فی الدنیا حسنه و فی الاخره حسنه..
پس در همین دنیا هم میشه خوب و راضی زندگی کرد. دنیا با همه تلخی ها و محدودیت هاش، با این همه ظلم و جنگ و خونریزی و تبعیض همینطوری زشته و زندان مومنه.. تو زندگی شخصی و خونه هم بخواد امتحان و ابتلا جریان داشته باشه که دیگه هیچی.. خسر الدنیا و الاخره.. 

ممنون از توضیح خوبتون. تا حدودی متوجه شدم . یعنی از نظر عقلی و شواهد تاریخی حرف شما درسته ولی یه پیچی تو ذهنم هست که نمیتونم خوب بیانش کنم و به قول حضرت ابراهیم "لیطمئن قلبی" نمیتونم این حرفا رو بپذیرم.. یه جای کار ایراد داره که نمیدونم کجاست..
حرف شما درسته ولی آیه های قرآن بشارت یه زندگی بسیار خوب (گمان کنم مادی و معنوی) در همین دنیا رو به مومنین میده. دقت کنید در همین دنیا. حالا من چون رو این قضیه حساس شدم دارم آیه های قرآن رو با این دید میخونم. مثلا آخرین آیه ای که خوندم و این سوال رو تو ذهنم پررنگ کرد  همین آیه 29 سوره رعد.  میفرماید کسانیکه ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند، پاکیزه ترین زندگی نصیبشان است و بهترین سرانجامها.. آخر صفحه میگه برعکسش برای کافران و گمراهان عذاب در دنیا و عذاب در آخرت که از اونهم سخت تره هست! 
خب من فکر میکنم اونقدر مومن خوشبخت کم دیدیم تو زندگی این دنیا و اونقدر برامون توجیه کردن که بله سختی و بدبختی ابتلائات و روتین این زندگی هست که ما هم باورمون شده که باید بدبخت زندگی بکنیم. حالا من توصیه ام معمولا به خطبایی که اینطوری به مسائل و مشکلات مردم اشاره میکنن اینه که این جواب نمیده. یعنی اگر بخواهیم پکیج دین رو اینطوری به مردم و جوونها عرضه بکنیم میزنن زیر میز و یه جایی خسته میشن و میبرن. خب این چه دین و خدایی هست که با تحت فشار و بدبختی قرار دادن ما حال میکنه و نهایتا طرف میگه آقا من اصلا هیچی این دین رو نخواستم.. 
اما اینکه پیامبران و ائمه همسر بد یا غیر همراه داشتن! دست شما درد نکنه. بابا از 124000 پیامبر دو-سه تاشون همسرای بد داشتن. اونا رم که خدا با عذاب به درک واصل کرد یا مفتضح شدن. بعدم اونها پیامبر بودن. پیامبران استاد صبوری هستن. از امام ها هم چرا امیرالمومنین و امام حسین، امام حسن عسگری رو مثال نمیزنید؟! دو تا امام همسر بد داشتن، خب کنارش همسر خوب هم داشتن. نداشتن؟! اونا مجبور به زندگی با همسر بد شدن یا نشدن؟! 
نمیدونم. من مشکلاتِ زندگی غیرمومنین رو میبینم میگم خب نتیجه این سبک زندگی همینه. اما وقتی به سطح و تعداد مشکلات و مسائل زندگی مومنین نگاه میکنم هیچ توجیهی براش ندارم. ده تاش ابتلا.. 50 تاش امتحان.. 120 تاش امتحان صبوری.. 250 تاش اتفاق.. 500 تاش محرومیت زمان غیبت امام معصوم.. بقیه اش؟! بابا چه خبره؟! نسبت بدبختی به خوشبختی چقدر باید باشه؟!
خدا خودش میگه پس از هر سختی آسانی است. به یقین بعد از سختی آسانی است.. نه اینکه از تو این سختی دربیا برو تو یه سختی دیگه.. یه چیزی غلطه این وسط. نمیدونم چیه. 
طرف بچه دار میشده، اما الا و لابد پسر میخواسته. برای امام نامه مینویسه، میده به یکی از نواب، حاجتش برآورده میشه. سوال داشته مینوشته میذاشته زیر سجاده اش جوابش رو از همونجا برمیداشته. شک میکرده، امام در محاصره یا زندان بهش پیغام میده سوال و شکت رو بپرس، ما جواب میدیدم. بیمار میشده، امام میگفته ما از بیماری شما بیمار میشیم، دعا میکنیم برای اینکه زودتر خوب بشید.. بچه اش می افتاده زندان، امام بهش دستور العمل میداده که اینکارا رو انجام بده بچه ات آزاد میشه.. یعنی هیچ مساله بدون پاسخی نداشتن. اما الان..  فقط میگن امتحانه. باید صبر کنید. اصلا زندگی یعنی همین! این که نشد حرف.. خب جوون میگه این خدای سادیسمی و این دین پر از امتحان و ابتلا رو نخواستم! کلن رها میکنه همه چیز رو.. همه که ایوب پیامبر نیستن.. بابا همون یعقوب هم رنجش اِند لیمیتد بود! پایان داشت. اتفاقا پایان خوشم داشت.. ما تو یه سختی بی انتها رها شدیم. علمای ما هم اونقدر که برای فقه و به روز کردنش سعی و تلاش میکنن برای جنبه های دیگه اش هیچ کاری نمیکنن. سبک زندگی اسلامی وضع خوبی نداره. 
نمیدونم. من دیگه عقلم قد نمیده.
پ ن: درباره اینکه نظراتم معمولا سوالی و چالشیه. خب من برام مهمه که یه چیز جدید یاد بگیرم.  من متنهای زیادی رو میخونم. اگر باهاش موافق باشم خب سکوت میکنم.( خب موافقم چی بگم؟! معمولا  هیجان و رغبتی برای تایید ندارم. مثلا خیلی از پستهای دیگه اینجا رو خوندم و برام جالب بوده) 
 اگر مخالف هم باشم معمولا سکوت میکنم. (خب فکرش اینه چکار کنم؟!/ به سختی میشه کلیشه های ذهنی آدما رو تغییر داد. این چیزیه که چندساله فهمیدم و از اونجایی هم که پیامبر  نیستم تلاشی نمیکنم فقط میخونم ببینم تو مخیله این طیف چی میگذره! صرفا جهت اطلاع از شبهات)
 اما اگر سوالی برام بوجود بیاد یا موافقی باشم که یه زاویه دید متفاوتی به بحث داره و طرف مقابل رو هم به اهلیت و رسمیت بشناسم سوالم رو میپرسم. دو تا فکر بهتر از یه فکره. ولی اینکه کامنتام همیشه سوالیه برای خودمم جالب بود! 
باز هم از اینکه وقت گذاشتید ممنونم.