--: مجید دارم پیش دوستان مذهبی ام هم معذب میشم دیگه... گاهی به شوخی به من میگن کی قاطی مرغا میشی پس؟... منم به شوخی جوابی میدم.. اما این پرسیدنهاشون داره آزارم میده... اونها شرایط منو نمیدونن

++: خودت راهی که میری رو قبول داری؟... دلت آرومه؟

--: این که پرسیدن نداره... تو که شرایط منو میدونی... توی این پروژه تمام وقتم پره... یه کار اداری که نیست... یه کار علمی اقتصادیه... فکر و توان میبره... مطالعه و تحقیق شبانه روزی میخواد... حالا اصلا ذکترا هیچی... وضعیت مالی نا مناسب هیچی... شرایط پدر و مادرم هیچی... تو باشی چکار میکنی؟

++: محمد!!!... خودت راهی که میری رو قبول داری؟

--: ... خب!!! قبول داشتم... اما مدتیه نمیدونم چم شده...

++: الان از من میخوای چی بشنوی؟

--: نمی خوام تاییدم کنی... میگم تو جای من باشی چکار میکنی؟

++: من هر کاری بکنم، دردی از تو دوا نمیکنه محمد جان... این شرایط مخصوص خودت توسط خدا برش شده... قبای خودت رو تن من نکن تا ببینی چه شکلیه... اگر واقعا فکر میکنی راهی که میری درسته خب درسته دیگه... این تردید هات برای چیه؟

--: مجید اینطوری منو پس نزن... اومدم باهات حرف بزنم... یه چیزی بگو که به حرفهات فکر کنم...

++: ببین رفیق! میدونم توی شرایط سختی هستی... سختی اش هم برای اینه که دوست داری مومنانه زندگی کنی... برای همین تردید افتاده به جونت... شاید راهی که میری درست باشه اما من یه نکته بهت میگم:

یه روز از آقای فاطمی نیا شنیدم این جمله رو... الان چند سال اویزه گوشمه... میفرمودن:

اینطور نیست که شیطان همیشه انسان رو از خوبی ها به سمت بدیها منحرف کنه... گاهی شیطان انسان رو از یک خوبی به سمت خوبی دیگری منحرف میکنه... برای ماها که دغدغه زندگی مومنانه داریم بیشتر این مدلش اتفاق می افته... 

از یک خوبی به سمت خوبی دیگه تغییر مسیر میدیم و منحرف میشیم... آروم آروم...

--: خب اینکه خیلی سخته... چجور باید تشخیص بدیم که کدوم خوبی رو خدا میخواد انجام بدیم و کدومش رو شیطان؟

ادامه داره